آرتروسکوپی چیست؟

آرتروسکوپی چیست؟

آرتروسکوپی چیست؟

آرتروسکوپی (arthroscopy) عملی جراحی است که جراحان ارتوپد آن را به منظور مشاهده، تشخیص و درمان مشکلات داخل مفصل انجام می‌دهند. آرتروسکوپی واژه‌ای یونانی است که از دو بخش آرترو (به معنای مفصل) و اسکوپین (به معنای نگاه کردن) تشکیل شده است، بنابراین آرتروسکوپی در لغت به معنای نگاه کردن درون مفصل است.

پزشک معالج با دیدن داخل مفصل میتواند مشکلات زانو را تشخیص داده و اقدام به درمان جراحی بعضی از آنها از طریق آرتروسکوپ کند. هر ساله در  حدود چهار میلیون نفر در سراسر دنیا جراحی آرتروسکوپی زانو را انجام می دهند.

در گذشته جراحی های مفصل زانو به روش باز انجام میشد، و در خیلی از موارد به آسیب سطح مفصل و محدودیت پس از جراحی منجر می شد. استفاده از آندوسکوپی، تحولی بزرگ در جراحی مفاصل مختلف بدن به وجود آورد . آرتروسکوپ به عنوان وسیله ای برای تشخیص و درمان بیماریها و اختلالات داخل مفصلی باعث بهبود عملکرد بیماران پس از جراحی می شود و آسیب وارد به مفصل در جراحی را کاهش می دهد. با هم بخوانیم :

 

آرتروسکوپی 1

 

  • چرا نیاز به جراحی آرتروسکوپی دارم؟
  • جراحی آرتروسکوپی چگونه است؟
  • کاربردهای آرتروسکوپی و روشهای آن
  • مزایای آرتروسکوپی چیست؟
  • آرتروسکوپی چه عوارضی دارد؟
  • مراحل انجام آرتروسکوپی
  • آرتروسکوپی زانو acl
  • هزینه عمل آرتروسکوپی زانو
  • آرتروسکوپی لگن
  • آرتروسکوپی مچ دست

چرا نیاز به جراحی آرتروسکوپی دارم؟

روند تشخیص بیماری های مفصلی معمولا از مراحل خاصی میگذرد. پزشک ابتدا سعی میکند با صحبت با بیمار اطلاعات لازم در مورد مشکلات وی را از او بگیرد. سپس وی را معاینه میکند و بعد از آن از طریق انجام آزمایشات و تصویربرداری هایی مانند رادیوگرافی ساده، سی تی اسکن یا ام آر آی سعی میکند به تشخیص بیماری نزدیک تر شود.

گاهی اوقات بعد از انجام اقدامات ذکر شده تشخیص دقیق بیماری امکانپذیر نیست. در این موارد ممکن است بتوان از طریق ارتروسکوپ و دیدن داخل مفصل تشخیص بیماری را امکانپذیر کرد. با استفاده ازعمل آرتروسکوپی میتوان پارگی لیگامان ها را در شانه و زانو درمان کرد. میتوان غضروف آسیب دیده در شانه یا زانو و منیسک آسیب دیده در زانو را ترمیم یا خارج کرد.

. تشخیص نهایی مبتنی بر آرتروسکوپی غالباً دقیق‌تر از تشخیصی است که به کمک جراحی باز سنتی، پرتو نگاری (اشعه ایکس) یا ام آر آی به تنهایی صورت می‌گیرد.

بعضی از دلایل متداول انجام آرتروسکوپی زانو در ارتوپدی عبارت است از:

  • پارگی مینیسک (غضروف داخل زانو)
  • مینیسک خارجی دیسکی شکل (شکل‌گیری غیرطبیعی مینیسک)
  • شل بودن مفصل زانو
  • شکستگی داخل یا نزدیک مفصل زانو (اگرچه درمان این مشکل غالباً نیازمند رویکرد “باز” است.)
  • ترمیم پارگی رباط (گاهی باید جراحی باز انجام شود.)
  • زانو درد مداوم و مقاوم در برابر درمان محافظه کارانه (آرتروسکوپی تشخیصی زانو)
  • برداشتن پوشش داخلی (سینوویوم) ملتهب زانو

 

ارتروسکوپی

جراحی ارتروسکوپی چگونه است؟

آرتروسکوپی به یکی از پرکاربردترین عمل‌های تشخیصی و درمانی صدمه‌های زانو تبدیل شده است. این عمل جراحی جزیی به صورت سرپایی انجام می‌شود. پزشک دستگاه آرتروسکوپ را از طریق چند برش کوچک وارد زانو می‌کند تا بتواند کل مفصل را ببیند و بخشی از آسیب دیدگی‌ها را ترمیم کند.

کاربردهای آرتروسکوپی و روشهای آن

مشکلاتی که برای درمان آنها می توان از آرتروسکوپی استفاده کرد:

  • ترمیم یا خارج ساختن قسمتی از مینیسکی که دچار پارگی شده است.
  • بازسازی لیگامان صلیبی (جلویی) ACL که دچار پارگی شده است.
  • خارج ساختن قسمت هایی از غضروف مفصلی که آسیب دیده است.
  • خارج ساختن تکه های از غضروف یا استخوان که درمفصل زانو رها هستند و باعث ایجادمشکل شده اند.
  • خارج ساختن بافت سینوویالکه ملتهب و بیمار شده است.

اصلی ترین قسمت یک آرتروسکوپ، لوله فلزی توخالی به قطر تقریبی یک نی (نی هایی که برای نوشیدن مایعات از آنها استفاده می شود) است. در یک سمت این لوله فلزی، یک دوربین فیلمبرداری بسیار دقیق قرار گرفته است و در درون لوله تعداد زیادی عدسی وجود دارد.

پزشک متخصص ارتوپد از طریق یک شکاف چند میلیمتری در بدن، این لوله را وارد فضای مفصلی کرده و سپس تصاویر تهیه شده توسط دوربین به یک مانیتور منتقل می شود تا پزشک معالج بتواند تصاویر داخل مفصل را ببیند. یک منبع نور پرقدرت نور از طریق همان لوله، نور کافی را برای دیدن داخل مفصل در اختیار پزشک می گذارد.

پزشک شکاف دیگری روی مفصل ایجاد می کند، تا از طریق آن بتواند مقداری مایعات را به داخل مفصل هدایت کند.

پزشک دو هدف از این اقدام دارد، دلیل اول خارج شدن مایع کدر داخل مفصل و جایگزینی یک مایع شفاف و زلال است تا داخل مفصل بهتر دیده شود و دلیل دیگر افزایش حجم داخل مفصل است تا بدین ترتیب اجزای مفصل بیشتر از هم فاصله گرفته و بهتر دیده شوند و فضا برای حرکت کردن آرتروسکوپ در مفصل نیز مهیا شود. پزشک ارتوپد می تواند بسیاری از قسمت های داخل مفصل را از طریق آرتروسکوپ ببیند و مشکلات آن را تشخیص دهد.

پزشک معالج ممکن است از طریق شکاف کوچک دیگری در مفصل، ابزارهای جراحی را به داخل آن بفرستد و از طریق آنها اقدام به درمان مشکلات مفصل کند. بعضی از این وسایل مانند چاقو برای بریدن به کار برده می شوند. با بعضی دیگر که یک سر چرخنده دارد، می توان قسمت هایی از بافت های داخل مفصل را تراشید. می توان از لیزر هم در هنگام عمل آرتروسکوپی استفاده کرد.

اغلب درمان با جراحی آرتروسکوپی به صورت یک جراحی سرپایی است. یعنی بیمار مدت کوتاهی، معمولا چند ساعت قبل از جراحی در بیمارستان بستری شده و بعد از آرتروسکوپی می تواند، همان روز از بیمارستان مرخص شود.

قبل از شروع عمل، بیمار باید حداقل مدت هشت ساعت معده ی خود را خالی نگهدارد (چیزی نخورد و نیاشامد). زمان انجام آرتروسکوپی ممکن است در حدود نیم تا یک ساعت به طول بیانجامد.

اگر بیمار در هنگام جراحی، کاملا بیهوش نشده باشد، می تواند از طریق مانیتور شاهد آرتروسکوپی باشید. در پایان جراحی، وسایل خارج می شوند و شکاف های پوستی بخیه و پانسمان می شوند.

آرتروسکوپی 3

مزایای آرتروسکوپی چیست؟

بیشتر مردم تصور می کنند که آرتروسکوپی بیشتر برای ورزشکاران استفاده می شود، اما آرتروسکوپی زانو در بسیاری از بیماری ها میتواند باعث راحت شدن شیوه جراحی شود، همچنین بیمار درد کمتری را پس از جراحی تجربه می کند و زمان ریکاوری کمتری خواهد شد. معمولا بیمار در همان روز یا روز پس از جراحی آرتروسکوپی از بیمارستان مرخص می شود و در بسیاری از موارد بیمار پس از گذشت چند روز به سر کار خود بر خواهد می گردد. دوره نقاهت کمتر، برش کوچکتر، کاهش واکنش التهابی، امکان انجام اقدامات تشخیصی، کاهش هزینه ی جراحی و کاهش عوارض جانبی از جمله مزایای این روش جراحی است.

آرتروسکوپی چه عوارضی دارد؟

عوارض جراحی آرتروسکوپی معمولاً خیلی کم می باشد، برای پیشگیری از عوارض عمل، باید به توصیه های پزشک توجه کنید. از جمله عوارض جراحی آرتروسکوپی می توان اشاره کرد به:

  • عفونت
  • همارتروز (خونریزی داخل مفصل)
  • شکستن تجهیزات
  • ترومبوآمبولی
  • دیستروفی سمپاتیک
  • آسیب به داخل مفصل

از بین عوارض جراحی، آسیب اجزای داخل مفصل مانند مینیسک‌ها یا غضروف سطح مفصل رایجترین موارد می باشند. احتمال صدمه به عناصر اطراف مفصل مانند عروق و اعصاب نیز وجود دارد.
علی‌رغم امکان بروز هر کدام از عوارض نامبرده، جراحی آرتروسکوپی باعث تحول در جراحی ارتوپدی و کاهش دوره‌ی نقاهت بیماران و امکان دسترسی به نقاط دور از دسترس مفاصل شده است، همچنین عوارض این جراحی در مقایسه با عوارض جراحی باز مفصل بسیار کمتر می باشد.

در اینجا آشنایی مختصری با برخی انواع آرتروسکوپی پیدا میکنید :

 

آرتروسکوپی 4

مراحل انجام آرتروسکوپی

معمولا درمان آرتروسکوپی بصورت یک جراحی سرپایی است به این منظور که بیمار مدت کوتاهی معمولا چند ساعت قبل از جراحی در بیمارستان بستری شده و بعد از آرتروسکوپی میتواند در همان روز از بیمارستان مرخص شود.

مانند هر عمل جراحی دیگر بیمار باید به توسط متخصص بیهوشی تحت بیهوشی عمومی یا بیحس کمری یا بندرت بیحسی محلی قرار بگیرد.

پس باید قبل از شروع عمل بیمار حداقل بمدت هشت ساعت چیزی نخورده و نیاشامیده باشد. کل آرتروسکوپی ممکن است چیزی حدود نیم تا یک ساعت وقت ببرد.

اگر در حین عمل بطور کامل بیهوش نشده باشید شما هم میتوانید از طریق مانیتور شاهد آرتروسکوپی باشید. در انتهای جراحی، وسایل خارج شده و شکاف های پوستی بخیه شده و پانسمان میشوند.

آرتروسکوپی زانو چیست؟

از آرتروسکوپی زانو چه میدانید؟ برای اینکه بدانید آرتروسکوپی زانو چیست و آرتروپلاستی چیست با ما همراه باشید.

رباط صلیبی قدامی  (Anterior cruciate ligament: ACL) یکی از مهم‌ترین عناصر پایداری داخل زانو و عامل اصلی محدود کننده حرکت تیبیا به جلو است بطوریکه در تمام دامنه‌ های حرکتی زانو به این رباط نیرو وارد می‌شود. آسیب‌دیدگی رباط صلیبی معمولاً با کاهش سرعت ناگهانی، پریدن یا چرخش ناگهانی روی زانو ایجاد می‌شود. بیمار اظهار می‌کند که در یک لحظه زانویش از جا درآمده و مجدداً جا رفته است، در بعضی مواقع صدای کلیک را در زانو می‌شنود یا احساس می‌کند و به‌دنبال آسیب‌دیدگی معمولاً به زمین می‌افتد و توانایی برخاستن ندارد.

بازگشت به فعالیت قبلی به ‌ویژه فعالیت ورزشی در آن لحظه امکان‌پذیر نیست و بیمار در راه رفتن نیز دچار مشکل است. در عرض چند ساعت زانو متورم می‌شود. با این سناریو، احتمال آسیب‌دیدگی رباط صلیبی قدامی بیش از ۷۰ درصد است.

آرتروسکوپی رباط acl

برای تشخیص پارگی رباط صلیبی قدامی تست لاکمن حساس‌ترین تست است البته از تست‌های بالینی دیگر مانند تست کشویی قدامی نیز می‌توان برای تشخیص استفاده کرد. ام ‌ار ‌آی بهترین روش تشخیصی پارا کلینیکی برای پارگی رباط صلیبی است و به شرطی که به روش مناسب و در جهت درست انجام گردد، دقت تشخیصی ام‌ ار ‌آی در شرایط ایده‌آل ۷۰ تا ۱۰۰ درصد است.

درمان غیرجراحی تنها برای بیمارانی توصیه می‌شود که حاضر به تغییر شیوه‌ی زندگی خود هستند و از حرکاتی که باعث ایجاد ناپایداری در زانو می‌شود پرهیز می‌کنند. البته این موضوع بیشتر شامل حال افراد میان ‌سال یا مسن می‌شود اما درمان ترجیحی برای پارگی رباط صلیبی، بازسازی رباط صلیبی با استفاده از گرافت است. در این روش جراحی به‌ وسیله‌ی بافت مشابه بافت رباط که از نقطه‌ی دیگری از بدن مانند تاندون پا تلاریا تاندون‌های عضلات ها مسترینگیک برداشته می شود و رباط صلیبی جدید ساخته می‌شود و در محل قرار می‌گیرد. این روش جراحی به‌وسیله‌ی سیستم آرتروسکوپی و با حداقل برش جراحی به‌ شکل کاملاً بسته امکان‌پذیر است.

هزینه عمل آرتروسکوپی زانو

در بیمارستانهای دولتی قسمت اعظم هزینه‌های جراحی زانو توسط طرح سلامت و دولت پرداخته میشود. بیش از 90 درصد هزینه‌های تهیه پروتز، وسایل لازم برای عمل جراحی، مدت زمان بستری و هتلینگ بیمارستان را  دولت پرداخت میکند. هزینه‌ آرتروسکوپی زانو در بیمارستان‌های دولتی نسبت به بیمارستان‌های خصوصی بسیار پایین‌تر است.

 

آرتروسکوپی 5

 

آرتروسکوپی لگن

آرتروسکوپی هیپ روش جراحی است که به پزشکان امکان بررسی مفصل لگن را بدون ایجاد برشی بزرگ در پوست و دیگر بافت‌های نرم می‌دهد. آرتروسکوپی هیپ برای تشخیص و درمان طیف گسترده‌ای از مشکلات لگن استفاده می‌شود.

طی آرتروسکوپی، جراح می‌تواند ساختارهای لگن را با جزئیات روی صفحه مانیتور مشاهده کند. جراح دوربین کوچکی به نام آرتروسکوپ را وارد مفصل لگن می‌کند. دوربین، تصاویر را روی یک صفحه نمایش نشان می‌دهد و جراح با استفاده از این تصاویر ابزارهای کوچک جراحی را به مکان درست هدایت می‌کند.

آرتروسکوپی مفصل ران (هیپ) یک عمل جراحی کم‌تهاجم است که در آن دو یا سه برش کوچک به اندازه 10 ـ 5 میلی متر (جراحی سوراخ کلید) روی پوست ایجاد می‌شود، جراح دوربین فیلمبرداری و وسایل جراحی بسیار کوچکی را از راه این برش‌ها وارد لگن می‌کند تا بتواند داخل مفصل را به خوبی ببیند و درمان‌های لازم را داخل و اطراف مفصل انجام دهد.

جراحی بر روی تخت تراکشن مخصوصی انجام می‌شود تا جراح به مفصل ران دسترسی داشته باشد. بهبودی کامل پس از آرتروسکوپی لگن به نوع مشکل بستگی دارد. بیمار باید دو تا شش هفته پس از جراحی از عصای زیربغل استفاده کند. جراح ارتوپد زمان مناسب بازگشت به کار را تعیین می‌کند. اکثر بیماران یک تا دو هفته پس از عمل، به شرطی که بتوانند مدت زیادی بنشینند، می‌توانند در محل کار حاضر شوند.

 

 ارتروسکوپی

آرتروسکوپی مچ دست

در اطاق عمل و معمولا بعد از بیحسی موضعی دست، جراح ارتوپد شکاف کوچکی در محل های خاصی از پوست مچ دست بیمار میدهد و از طریق این شکاف ابزار خاصی به شکل یک لوله باریک را به داخل مفصل مچ دست میفرستد.به این لوله یک منبع نور و یک دوربین ویدیویی متصل است که این امکان رافراهم
  میاورد که پزشک ارتوپد بتواند داخل مفصل را از طریق مانیتور متصل به دوربین مشاهده کند.با حرکت دادن آرتروسکوپ در درون مفصل میتوان قسمت های مختلف آن را مشاهده کرد.از طریق شکاف های پوستی دیگری ابزارهای خاص جراحی به داخل مفصل وارد میشوند که پزشک جراحاز طریق آن میتوانداعمال جراحی را انجام دهد.از آرتروسکوپی مچ دست معمولا در مشکلات زیر استفاده میشود: درد مزمن مچ دست – شکستگی مچ دست – گانگلیون مچ دست – پارگی لیگامان و TFCC – کارپال تونل سندروم.

در doctorpage بیابید: پزشکان (فوق تخصص ارتروسکوپی زانو)

بیشتر بدانیم:

*دکتر پیج، همراه همیشگی شما در لحظه های سخت انتخاب*


سفارش طراحی سایت پزشکی و تخصصی در سایت زیر:

  DrMohandes.com

دکتر پیج همراه همیشگی شما در لحظه های سخت انتخاب

مقالات مرتبط

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا