مجتمع بیمارستانی امیراعلم یکی از قدیمی ترین بیمارستانهای آموزشی تهران است که در سال 1325 ه .ق به همـت مرحوم دکتر امیراعلم و به منظور ایجاد زایشگاه و تربیت پرستار و ماما تاسیس گردید . این بیمارستان که به نام بیمارستان نسوان نامیده شده بود تا سال 1319 ه .ش یکی از موسسات تابعه کل مملکتی و سپس وزارت بهداری بود. در سال 1322 ه .ش بخش و درمانگاه بیمارستان زنان این بیمارستان به محل کنونی بیمارستان زنان واقع در خیابان انقلاب منتقل شد و به جای آن بخشهای گوش ، حلق و بینی ، چشم پزشکی ، اطفـال و دندانپزشکی دائر گردید. چند ماه بعد یعنی در سال 1323 شمسی به تصویب شورای دانشگــــــاه و به پاس خدمات گرانبهای بهداشتی و فرهنگی بنیانگذار آن بنام “مجتمع بیمارستانی امیراعلم” نامیده شدو ما اینکه مریضخانه نسوان چگونه افتتاح گردید و درچه سالی بنام دکتر امیراعلم موسوم شد به آن اشــــاره خواهیم کرد. وقتی که دکتر امیراعلم در سال 1294 ه . ش لزوم تاسیس مریضخانه نسوان را به وزارت معارف خاطر نشان کرد به پیشنهاد وزیر معارف وقت و تصویب هیات دولت یکی از عمارات دولتی به ایـــــــن امر تخصیص داده شد.در آن موقع چون به جهاتی استخدام قابله اروپائی میسر نشد مادام فراسکینار که دارای دیپلم قابلگی از اروپا و ساکن تهران بود برای اداره درمانگاه و تدریس، چند نفر محصله قابلگی استخدام کردند که این قـــرارداد، برای دو سال بود و سپس جهت یک دوره دو ساله دیگر تمدید شد و وی رسما طبیبه مریضخانه شد و تدریس محصلین را به عهده گرفت. وزارت معارف نیز در سال 1295 ه. ش پیشنهادی به دولت کرد و لزوم تاسیس یک زایشگاه را خاطر نشـان ساخت و مریضخانه در همان سال با برگزاری مجلس جشنی افتتاح شد. در سال 1297 ه . ش مطابق با اول محرم 1337 مریضخانه رسما با هفت تختخواب و به ریاســـــت دکتر علیرضا بهرامی تشکیل و افتتاح شد و ایشان تا سال 1305 که ریاست مریضخانه را به عهده داشتند به تدریج قسمتهای طبی، جراحی، قابلگی، مطب عمومی و بعدا قسمت بیماریهای اطفال را در آن دایر کردند.
مریضخانه تا سال 1319 از توابع وزارت بهداری بود که در این سال به دانشکده پزشکی منتقل گردیــد و به نام بیمارستان زنان موسوم شد که بیمارستان زنان سه سال بعد به جای دیگر منتقل شــــــد و به جای آن بخشهای چشم پزشکی و بیماریهای گوش، حلق و بینی دایر شد . چند ماه بعد در سال 1323 ه. ش به تصویب شورای دانشگاه طی مراسمی به پاس خدمات بهداشتی فرهنگی بانی آن به نام مجتمع بیمارستانی امیراعلم موســوم گردید.
درباره بیمارستان:
بیمارستان امیر اعلم در سال 1322 و به همت دکتر امیر اعلم راه اندازی گردید. پیش از آن، این بیمارستان در سال 1297 هجری شمسی به عناون بیمارستان زنان و زایمان مورد استفاده قرار می گرفت. این بیمارستان به تدریج گسترش یافت و در سال 1395 به مجتمع بیمارستانی تخصصی و فوق تخصصی امیر اعلم تغییر یافت. این مجتمع دارای بخشهای گوناگونی از جمله بخشهای گوش، حلق و بینی، بخش داخلی(غدد، خون و انکولوژی، بیماریهای عفونی، داخلی کلیه(نفرولوژی)، بیماریهای مغز و اعصاب(نورولوژی)، قلب(کاردیولوژی) و…)، بخش جراحی عمومی، بخش جراحی پلاستیک، بخش آسیب شناسی(پاتولوژی)، بخش تصویربرداری و بخش بیهوشی می باشد. این مجتمع پس از بیمارستان سینا، قدیمی ترین بیمارستان در تهران می باشد.
در حال حاضر بیش از 800 نفر در این مجتمع بیمارستانی مشغول به کار می باشند که از این تعداد 55 نفر پزشکان هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشند.
مجتمع بیمارستانی امیر اعلم، از چندین ساختمان از جمله ساختمان جدید بیمارستان امیر اعلم، ساختمان قدیم بیمارستان امیر اعلم و بیمارستان مروستی تشکیل شده است. بیمارستانهای جدید و قدیم امیر اعلم در خیابان سعدی و بیمارستان مروستی در خیابان نوفل لوشاتو در نزدیکی سفارتخانه کشور فرانسه واقع شده است.
به طور متوسط در 6 ماهه اول سال 1395، بیش از 70 هزار نفر در بخش اورژانس بیمارستان توسط پزشکان این مجتمع ویزیت شده اند که از این تعداد بیش از 25 هزار نفر در بخشهای گوناگون درمانی(Medical wards) بستری شده اند.
بیماران بین الملل در طبقه هفتم ساختمان جدید مجتمع، در بخش صدف و در طبقه دوم بیمارستان مروستی بستری خواهند شد.
چشم‌انداز مجتمع بیمارستانی امیراعلم:
قرار گرفتن در شمار یکی از مجهز ترین و بهترین مراکز ارائه خدمات درمانی در سطح ملی و منطقه ای.
ارزش‌های سازمانی مجتمع بیمارستانی امیراعلم:
- ارائه خدمات تشخیصی درمانی بدون توجه به جنس، نژاد، قومیت و وضع مالی
- بهبود مستمر کیفیت خدمات در راستای رضایت مشتریان
- تکریم ارباب رجوع
- بیمار محوری و ارائه خدمات دلسوزانه به بیماران مطابق با منشور حقوق بیماران
- ارتقای مشارکت جمعی کارکنان
- پاسخگویی توام با انتقاد پذیری به مشتریان داخلی و خارجی
- ارتقای فرهنگ تحقیق و پژوهش
- ارج نهادن به نوآوری
- رعایت موازین شرعی و اصول اخلاقی در آموزش، درمان و پژوهش
- ارتقای فرهنگ ایمنی بیمار
